TERAPIA PEDAGOGICZNA

Zachęcam rodziców do realizacji treści w ramach terapii pedagogicznej, oczywiście w miarę możliwości. W razie pytań i wątpliwości pozostaję do Waszej dyspozycji.

 

1. Kto powącha chrzan? – zabawa węchowa i smakowa


Kto powąchać zechce chrzan?
Może pani? Może pan?
Może teraz zechcesz ty,
Bo mi z oczu kapią łzy?
 
Chrzan przyprawą jest do mięs.
Kto chce mięska z chrzanem kęs?
Może teraz zechcesz ty,
Bo mi z oczu lecą łzy.

Wierszyk pochodzi z książeczki M. Barańskiej „Sensorycznie wszystko gra”
 
 
Przebieg zabawy:

1. Rodzic recytuje wierszyk. Dziecko odpowiada na pytania:

- O czym jest mowa w wierszyku?
- Czy wiesz skąd się bierze chrzan?
- Do czego używa się chrzanu?
- Co to znaczy, że chrzan jest przyprawą? Jakie znasz inne przyprawy?
- Dlaczego w wierszyku jest mowa o łzach?
 
2. Obejrzyjcie korzeń chrzanu, a potem tarty chrzan w słoiczku. Ostrożnie (!) powąchajcie tarty chrzan i równie ostrożnie sprawdźcie, jak smakuje. Jak można nazwać ten smak?

3. Jeśli macie ochotę, pobawcie się w wyrywanie chrzanu z ziemi. Do tej zabawy potrzebujemy trzech osób. Jedna osoba
jest chrzanem: siedzi skrzyżnie, udając, że rośnie na grządce. Dwie pozostałe osoby „wyrywają chrzan” – chwytają osobę w pasie i usiłują nią poruszyć.
 
 
2. Stymulacja układu proprioceptywnego z wykorzystaniem szalika (lub taśmy elastycznej)
 
Dziecko może:
- naciągać szalik , trzymając go w dłoniach;
- naciągać szalik, zaczepiając go o stopy (w pozycji siedzącej lub stojącej)
- bawić się z rodzicem w przeciąganie liny;
- bawić się w „konika” – jedna osoba jest koniem, a druga woźnicą. Koń ma zaczepiony wokół pasa szalik, który trzyma woźnica. Koń ciągnie za sobą woźnicę.
- być ciągnięte po mieszkaniu, gdy siedzi na kocu i trzyma szal - a potem zmiana ról :) 
- przeciskać się przez elastyczny komin (najpierw komin przechodzi przez głowę i całe ciało, następnie w odwrotnym kierunku).

ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE

 

 Ćwiczenia słuchowe – stanowią one bardzo ważną grupę ćwiczeń logopedycznych, ponieważ często opóźnienia czy zaburzenia rozwoju mowy pojawiają się na skutek opóźnień rozwoju słuchu fonematycznego/ tzw. słuchu mownego/. Stymulując funkcje słuchowe przyczyniamy się do rozwoju mowy dziecka. 
 
 
Przykłady dla dzieci młodszych: 

  •   „Co słyszę?” – dzieci siedzą z zamkniętymi oczami i nasłuchują, rozpoznają odgłosy dochodzące z sąsiedztwa, ulicy.
  •   „Zgadnij, co wydało dźwięk?” – uderzanie pałeczką w szkło, fajans, metal, kamień, drewno itp. Toczenie różnych przedmiotów po podłodze / np. piłki, kasztana, kamienia/, rozpoznawanie odgłosu przez dzieci.
  •   Rozpoznawanie różnych przedmiotów w zamkniętym pudełku po wydawanym odgłosie – groch, kamyki, gwoździe, cukier, kasza itp.
  •   Uderzanie o siebie klockami, łyżeczkami, garnuszkami; uderzanie łyżeczką o pustą szklankę, o szklankę z wodą, klaskanie, darcie papieru, gniecenie papieru, przelewanie wody (z wysokości, z niska), drapanie po szkle, papierze, stole.
  •   Rozpoznawanie głosu, szmeru, źródła dźwięku – miejsca, kierunku, odległości, ilości dźwięków (dużo- mało), głośności (cicho – głośno).
  •   Szukanie ukrytego zegarka, radia, dzwoniącego budzika.
  •   Rozróżnianie i naśladowanie głosów zwierząt: kota, psa, krowy, kury, koguta, kaczki, gęsi itp.
  •   Rozróżnianie odgłosów pojazdów: samochodu, pociągu, motoru, traktora itp.
  •   Rozpoznawanie po dźwięku różnych urządzeń domowych, np. odkurzacz, mikser, suszarka, pralka itp.

 
Przykłady dla dzieci starszych: 

  •   Wyróżnianie wyrazów w zdaniu. (stawiamy tyle klocków, rysujemy tyle kółeczek, klaszczemy tyle razy ile słów słyszy dziecko w wypowiadanym zdaniu).
  •   Wydzielanie sylab w wyrazach poprzez wystukiwanie sylab, wyklaskiwanie, badanie ile razy opadnie żuchwa / na ręce/ przy wybrzmiewanie sylab.
  •   Nazywanie obrazków – dziecko kończy wyraz po pierwszej sylabie wypowiedzianej przez logopedę, nauczyciela, rodzica, a potem odwrotnie – dziecko zaczyna.
  •   Dzielenie na sylaby imion dzieci / na początku łatwych/.
  •   Wyszukiwanie imion dwu- i trzysylabowych.
  •   Wyszukiwanie słów z podaną przez n-la sylabą.
  •   Rozpoznawanie określonej sylaby w rozsypance sylabowej, np. ba, pa, ta, da, la, ra.
  •   Wyszukiwanie imion rozpoczynających się od samogłoski, następnie od podanej spółgłoski.
  •   Wydzielanie spółgłosek nagłosowych przez przedłużanie nagłosu, np. ssssamolot, szszszafa. Przy pomocy ilustracji – wyszukiwanie przedmiotów, których nazwy rozpoczynają sią na daną głoskę.
  •   Wydzielanie spółgłoski wygłosowej.
  •   Dzielenie na głoski łatwych a następnie coraz trudniejszych słów.
  •   Ćwiczenia z paronimami: bułka – półka, domek –Tomek, koza – kosa itp.
  •   Rozróżnianie mowy prawidłowej od nieprawidłowej

 

 
2. Ćwiczenia oddechowe - poprawiają wydolność oddechową, sprzyjają wydłużaniu fazy wydechowej, co powoduje poprawę jakości mowy. Ćwiczenia prowadzone są najczęściej w formie zabawowej, przy wykorzystaniu różnych środków, np. piórek, piłeczek, wody mydlanej, chrupek, wiatraczków itp. Są także wplatane w opowieści i zabawy ruchowe. 
 
 
 Przykłady: 

  •   Wdech nosem (usta zamknięte) i wydech ustami.
  •   Dmuchanie na płomień świecy.
  •   Dmuchanie na piłeczkę pingpongową, wyścigi piłeczek.
  •   Dmuchanie na kulkę z waty, na wiatraczek.
  •   Chłodzenie „ gorącej zupy” – dmuchanie ciągłym strumieniem.
  •   „Zdmuchiwanie mlecza” – długo, aż spadną wszystkie nasionka.
  •   Chuchanie na zmarznięte ręce.
  •   Naśladowanie lokomotywy – wydmuchiwanie „nadmiaru pary” – ffff, szszsz.
  •   Naśladowanie balonika – wypuszczanie powietrza z jednoczesnym odgłosem „sssss”.
  •   Nadmuchiwanie balonika.
  •   Naśladowanie syreny – „eu-eu- eu”, „au-au-au” – na jednym wydechu.
  •   Wyścigi chrupek – dmuchanie w parach.
  •   Dmuchanie na piórko, aby nie spadło.
  •   Liczenie na jednym wydechu.
  •   Powtarzanie zdań na jednym wydechu – najpierw krótkich, potem coraz dłuższych.
  •   Powtarzanie zdań szeptem.
  •   Naśladowanie śmiechu różnych osób:
  •   - staruszki: che- che- che
  •   - kobiety – wesołe cha- cha- cha
  •   - mężczyzny – rubaszne ho- ho- ho
  •   - dziewczynki – piskliwe, chichotliwe chi- chi- chi.

 

Przesyłamy dużo uśmiechu i życzenia zdrowia dla Was, Waszych dzieci oraz bliskich. Tegoroczne Święta Wielkanocne będą inne niż zwykle, jednak mimo to spędźmy je w radosnej atmosferze. Wesołego Alleluja!

 do góry